ربیع الاول را تاجگذاری حضرت ولی عصر می دانند چرا که پس از شهادت مظلومانه ی پدر بزرگوارشان امام عسکری (ع) بار سنگین امامت و رهبری عالم بر دوش آن حضرت قرار گرفت.
این روز عید شیعه و اولین روز امامت و خلافت آخرین خلیفه و حجت بر حق و منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم (ع) در سال ۲۶۰ ه.ق ، است.
هرچند آن حضرت به حکمت الهی از دیده ها پنهان اند و توفیق رویت چهره ی دلربای ایشان از جامعه ی بشری سلب گشته است، اما اعتقاد به حضور آن بزرگوار در میان مردم و تاثیر گذاری ایشان در نظام آفرینش و اداره ی عالم هستی از مهمترین باورهای شیعی است و وجود باهرالنور آن امام همام را به خورشید پس ابر تشبیه نموده اند که اگر چه قابل رویت نیست ، ولی گرمابخشی و دیگر خواص آن پابرجاست .
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی
آغاز ولایتعهدی جان جهان مبارک باد
بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا
بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی
شب غریبی مان می شودبه یاد تو روشن
تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی
بیا دو باره پاک کن زجاده ها غبار را
به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!
تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو
بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را !
یک مدرس مدرسه علمیه امام صادق (ع) سالروز آغاز امامت امام زمان (عج) را غدیرخم دیگری ذکر کرد.
حجت الاسلام «علی اسماعیلی» گفت: امام حسن عسکری(ع) در روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری به شهادت رسیدند.وی ادامه داد: این حادثه در شرایطی رخ داد که امام حسن عسکری (ع) مانند پدرانشان زمینه را برای غیبت امام زمان(عج) آماده کرده بودند و شب قبل از شهادتشان به دور از چشم ماموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین ارسال کردند.
پنهان نگه داشتن ولادت امام زمان (عج)
وی اظهار داشت: حکومت عباسی از مدت ها پیش، براساس احادیث پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) مبنی بر این که حضرت مهدی (عج) فرزند امام حسن عسکری (ع) است، امام یازدهم را زیرنظر داشتند و مراقب بودند تا فرزندی از ایشان نماند.وی عنوان کرد: امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندشان این نقشه را باطل کردند و بعد از شهادت امام حسن عسکری (ع) خبر وجود فرزندی از ایشان به نام حضرت مهدی (عج) پخش شد و تلاش خلیفه عباسی برای یافتن امام دوازدهم (عج) به نتیجه نرسید.وی با بیان این که عثمان بن سعید، نایب نخست امام زمان (عج) بود و با آغاز غیبت ایشان نامه های حضرت را به شیعیان می رساند، تصریح کرد: از همین زمان بود که شیعیان برای نخستین بار غیبت امامشان را تجربه کردند. آغاز غیبت صغری مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی (عج) بود تا مردم آرام، آرام با مفهوم غیبت آشنا شوند و از آن روز به بعد خود را برای ظهور آماده کنند.
عهدی دوباره
وی با تاکید بر این که نهم ربیع الاول، سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج) در حقیقت امتداد غدیر و بلکه غدیرخم دیگری است، گفت: در این روز باید با امام زمان (عج) براساس مفاد دعاها به ویژه دعای «عهد» پیمانی دوباره بست. معرفت، محبت، ولایت و اطاعت، برخی از اصول این پیمان نسبت به امام زمان (عج) است.وی می افزاید: ولایت امام زمان (عج) به عنوان سرپرستی و حاکمیت ایشان بر افراد جامعه است و این ولایت رکن و اساس دین و همچنین راهنمای مسلمانان است.
تجلی محبت و نهادینه کردن فرهنگ عدالت
حجت الاسلام «اسماعیلی» بیان کرد: عهد و اطاعت، تجلی و نمود محبت است و زمینه ساز ظهور ایشان، بسط عدالت و فرهنگ عدل پذیری در جامعه و نهادینه کردن آن است.
انتظار ظهور
وی با اشاره به این که براساس تعالیم اسلامی یکی از وظایف مهم هر مسلمان، انتظار ظهور حضرت قائم (عج) است، تاکید کرد: انتظار تحقق وعده الهی برای حاکمیت صالحان، وظیفه مسلمانان است.وی ادامه داد: امام صادق (ع) فرمودند: «هر فردی که دوست دارد از یاران حضرت قائم (عج) باشد باید منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند، این فرد چنان چه بمیرد و بعد از مردنش قائم (عج) بپاخیزد، پاداش او همچون پاداش فردی است که آن حضرت را درک کرده است. پس کوشش کنید و در انتظار بمانید و…»
پاداش منتظران
وی افزود: برای منتظران زمان غیبت، همین پاداش بس که نام آن ها در زمره یاران امام عصر(عج) و از جمله افرادی ثبت می شود که آن حضرت را به هنگام ظهور همراهی می کنند.
.png){kind=logo}